Dün sabah sayın Dilipak’ın yazısını göremeyince merak ettim ve kendisini aradım. Telefon ile konuşurken yazı yayına konulmuştu. Biraz sohbet ettik. Sonra, “COVİD-19 İLE SİLKELEME OPERASYONU” yazısını okudum.

Dilipak’ın bahsettiği operasyon sanki insanı yaşamaktan, “Madem hiçbir insan bırakıp gideceği şeyin gerçekten sahibi olmamış, erken bırakmış ne çıkar. Ne olacaksa olsun!” noktasına getirdi. Tabii ki aklıma da bu sözlerin sahibi olan William Shakespeare’in ve onun ünlü eseri olan HAMLET’i getirdi.

Dünyada en çok oynanan oyunun adı; HAMLET olunca, edebi yazılmasa da yaşadıklarımızın normal olduğunu düşündüm.

William Shakespeare’in 16. yüzyılın sonunda yazmaya başladığı, kısa adı HAMLET olan eserini 17. yüzyılın başında tamamladı. Dünya’da defalarca filmi çekilen, tiyatro ve operada sahnelenen, hemen hemen her dilde çevirisi yapılan tek eser.

Eserin orijinal adı, “Danimarka Prensi Hamlet'in Trajik Tarihi” idi. Ama kısaca HAMLET denildi. Prens HAMLET’in kral olan babası kardeşi tarafından öldürülür ve annesi da kocasını katili ile evlenir. HAMLET’de kral olan amcasını öldürür. Fakat olaylar bu cinayetlerin etrafından dönen ilişkiler ile kin, nefret, şiddet, ensest ilişkiler tavan yapar, ihanet, intikam, ve ahlaksızlılık ise en üst düzeydedir.

Ne yazık ki aradan 400 yıl geçmesine rağmen, son dört ayda yaşadıklarımız ile Dilipak’ın yazsında yer alanlar HAMLET’deki ahlaksızlık ve entrikanın bire bir aynısıdır. Ama aradan geçen zaman dışında, bugün yapılan senaryolar ile HAMLET arasında ki en önemli fark, HAMLET’in edebi bir eser olarak yazılmasıdır.

Sanki yaşamın temeli de William Shakespeare’in, "Olmak ya da olmamak! İşte bütün mesele bu!" özeti gibidir. Günümüzdeki meali ise “yaşamak için ya bu teknolojiler ile birlikte yaşayacağız ya da yaşamayacağız.”

Ne yazık ki yaşamak için başka bir seçenek bırakmıyorlar.

Eser ister edebi yazılsın, ister yazılmasın ahlaksızlık her zaman alıcı buluyor.